रात्री झोपताना देवाला नमस्कार करून दिवसभरात झालेल्या चुकांबद्दल सॉरी म्हणणे, आणि चांगल्या गोष्टींबद्दल आभार मानणे हा नवर्याचा आणि मुलाचा नवा परिपाठ. काल मी घरी पोचेपर्यंत दोघे जागेच होते. त्यामुळे हा कार्यक्रम माझ्यासमोरच सुरू झाला. म्हटलं, मी पण येते आज तुमच्यात.
तर मुलगा म्हणाला, मम्माला यात नाही घेता येणार.
मी आणि नवरा दोघंही थोडे चकित झालो, पण नेहमीप्रमाणे त्याचं यात काय लॉजिक आहे, हे कुतुहल होतंच. नवर्याने 'का' असं विचारल्यावर उत्तर आलं, "कारण मम्मा गर्ल आहे. गर्ल्स चुका करत नाहीत, बॉईज करतात. म्हणून बाप्पाला सॉरी फक्त आपण म्हणायचं, आईने नाही..!"
मनाला अगदी गुदगुल्या झाल्या. खो खो हसण्याचा एक मोठा अॅटॅकच आला मला.! नवर्याचा चेहरा अगदीच बघवेना. त्यात मुलाने भर घातली, आमच्या टीचरने असं शिकवलंय. (मम्माने नाही.. नवर्याच्या मनातल्या शंकेला परस्पर उत्तर मिळालं.)
आज ऑफिसमधल्या मित्र-मैत्रिणींना हे सांगितल्यावर त्यांनाही हसू फुटलं. त्यावरून मग मुली आणि मुलगे, स्त्रिया आणि पुरुष अशी चर्चाही झाली.
पण मनाच्या एका कोपर्यात असं जेंडरबायस्ड जजमेंट मुलाच्या मनात रुजता कामा नये, हे सारखं येतंय. आई मुलगी आहे, म्हणजे ती कधीच चुकणार नाही, असं चुकीचं देवत्व लादून घ्यायचं नाहीये मला. आणि बाबा मुलगा आहे म्हणजे चुका करणारच, हेही नकोय. त्याहीपुढे, मुली नेहमी बरोबर आणि मुलगे नेहमीच चूक असं सरसकटीकरण तर नकोच नको. हा समज पक्का होण्याआधी काढून टाकायला हवा, आणि माझ्या बोलण्या-वागण्यातून त्याला खतपाणी घातलं जात नाहीये यावरही लक्ष ठेवायला हवं.
स्त्री आणि पुरुष कोणत्याही परिस्थितीत माणूस म्हणून वागतात, आणि चूक आणि बरोबर वागण्याच्या दोघांकडेही सारख्याच शक्यता असतात, हे छोट्याला आत्ताच सांगायला हवं.
तर मुलगा म्हणाला, मम्माला यात नाही घेता येणार.
मी आणि नवरा दोघंही थोडे चकित झालो, पण नेहमीप्रमाणे त्याचं यात काय लॉजिक आहे, हे कुतुहल होतंच. नवर्याने 'का' असं विचारल्यावर उत्तर आलं, "कारण मम्मा गर्ल आहे. गर्ल्स चुका करत नाहीत, बॉईज करतात. म्हणून बाप्पाला सॉरी फक्त आपण म्हणायचं, आईने नाही..!"
मनाला अगदी गुदगुल्या झाल्या. खो खो हसण्याचा एक मोठा अॅटॅकच आला मला.! नवर्याचा चेहरा अगदीच बघवेना. त्यात मुलाने भर घातली, आमच्या टीचरने असं शिकवलंय. (मम्माने नाही.. नवर्याच्या मनातल्या शंकेला परस्पर उत्तर मिळालं.)
आज ऑफिसमधल्या मित्र-मैत्रिणींना हे सांगितल्यावर त्यांनाही हसू फुटलं. त्यावरून मग मुली आणि मुलगे, स्त्रिया आणि पुरुष अशी चर्चाही झाली.
पण मनाच्या एका कोपर्यात असं जेंडरबायस्ड जजमेंट मुलाच्या मनात रुजता कामा नये, हे सारखं येतंय. आई मुलगी आहे, म्हणजे ती कधीच चुकणार नाही, असं चुकीचं देवत्व लादून घ्यायचं नाहीये मला. आणि बाबा मुलगा आहे म्हणजे चुका करणारच, हेही नकोय. त्याहीपुढे, मुली नेहमी बरोबर आणि मुलगे नेहमीच चूक असं सरसकटीकरण तर नकोच नको. हा समज पक्का होण्याआधी काढून टाकायला हवा, आणि माझ्या बोलण्या-वागण्यातून त्याला खतपाणी घातलं जात नाहीये यावरही लक्ष ठेवायला हवं.
स्त्री आणि पुरुष कोणत्याही परिस्थितीत माणूस म्हणून वागतात, आणि चूक आणि बरोबर वागण्याच्या दोघांकडेही सारख्याच शक्यता असतात, हे छोट्याला आत्ताच सांगायला हवं.