शब्दांचं क्षितिज

श्वासांत कोंडल्या माझ्या
आकांत उभा गुदमरतो
क्षण क्षण मी अनुभवलेला
आतल्याआत घुसमटतो

ती मुठभर तडफड माझीच
धडधडते ना हृदयात?
ते लालभडक जे बीज
मी नसानसातून जगतो

या शरीरातुन अर्थांचे
उगवेल कधी ते रान??
आभाळा घालून कोडे
मी अधीर अनावर होतो

अंतरि धुमसते अक्षर
जिवघेणा मी कळवळतो
शब्दांच्या क्षितिजापाठी
मी ऊर फुटेतो पळतो

- इनि ©