आवर्त

इतरांनी केलेलं लेखन वाचून एक आवर्तात सापडायला होतं... एक तर ब्लॉग म्हणजे रेशमाच्या एकातून एक उलगडत जाणाऱ्या विविधरंगी लडी... त्या लडीही पुन्हा धाग्याधाग्यांनी बनलेल्या... किती आणि कसलं सॉलिड लिहितात लोक... भेटलेली / भेटू नयेशी वाटलेली माणसं, वाचलेली पुस्तकं, पुन्हा त्या पुस्तकांमधली माणसं, पाहिलेले सिनेमे, बदलणारे ऋतू - थोडक्यात जगताना वाटेत येणारं सगळंच...

मग आठवत राहतात पांढऱ्या कागदावर मी उमटवलेले ठिपके आणि रेषा... काही सुंदर आकार, थोडे स्पष्ट, थोडे धूसर...